DOĞAL HUKUK İSMİ NEREDEN GELMEKTEDİR?

Doğal hukuk kuramı, doğal hukuk veya doğa hukuku (Latince: lex naturalis) içeriği doğal olarak var olan, doğal olarak ayarlanmış ve her şeyin üzerinde (her zaman ve her yerde) geçerliliğe sahip bir hukuk olarak tanımlanabilir. Doğal hukuk; insanın akılla erişebileceği, insanın doğuştan sahip olduğu hakları kapsayan, yazılı olmayan hukuk kuralıdır. Söz konusu hukuk kuralları her zaman her yerde geçerlidir, değiştirilemez. Pozitif hukuk kurallarından üstün ve daha mükemmeldir. Hata pozitif hukuk kurallarına da etki eder. Hangi kanunun yaşayacağı yahut hangi kanunun yok olacağı konusuna ilişkin bir ahlaki hakkaniyet çıtası olarak değerlendirilebilir. Aziz Augustinus, non esse lex quae justa non ferit yani “adil olmayan kanun kanun değildir” ifadesi ile doğal hukukun bu özelliğini dile getirmiştir. Aynı şekilde Aquinolu Thomas da lex iniusta non est lex yani, “adaletsiz hukuk, hukuk değildir” demiştir. Doğal hukuk ve doğal haklar doktrinleri, dünya üstünde evrensel kabul görmüş olan insan hakları doktrininin atasıdır. Evrensel ahlaki geçerliğe sahiptir ve bağlayıcılığı bulunmaktadır. Bu kurama göre hukuk, doğada hâlihazırda zaten vardır. Doğal hukukta amaç önceden kurulu düzeni keşfetmektir.